Wernisaż: 23.09.2022, godz. 20.00

Miejsce wernisażu: PYRAMIDA HUB, ul. Garbary 64, Poznań

Wystawa czynna: 23.09–1.10.2022, w godz. 17.00–19.00

Miejsce ekspozycji wystawy: Pyramida, ul. Garbary 64, Poznań

Autorka: Katarzyna Dreszer

„…gdzie oni widza krople,

ja tam widzę morze”,”

„Sobie samemu do sztambucha na Nowy Rok 1950” Czesław Miłosz

Maska przesłania oblicze lecz zostaje w relacji z tym co ukrywa. Zasłania ale jednocześnie ujawnia i wskazuje. W takim kontekście budują się znaczenia w świecie, który jeszcze nie jest nazwany, w momencie, kiedy postrzegamy coś po raz pierwszy. Budują się relacje pomiędzy punktem i przestrzenią, punktem i znaczeniem. Na wystawie prezentowany będzie cykl prac graficznych – kolejnych dostrzeżeń wykonanych w technice cyfrowej oraz obrazy świetlne. Cykl związany jest z tworzeniem sytuacji otwierających przestrzenie wartości i znaczenia. Elementy w przestrzeni są relacyjne. Ukłucia mają kształt różnicy. Definiujemy je poprzez odniesienia. Tak jak czas określamy poprzez odniesienie do przestrzeni, a przestrzeń w odniesieniu do czasu. Derrida nazywa to różnicowaniem i odwlekaniem jednocześnie. Każda z prac jest próbą opowiadania dotyczącego tego problemu. Płaszczyzny ożywają w rytmach ukłuć, które kształtem są do siebie podobne. Jednak każde z nich ma inną anatomię. Wynika ona z dynamiki, kierunków, ostrości i kontekstów. Miejsce przecięcia, litera czy cyfra jest wskazówką, wyznacza punkt topograficzny, miejsce pobytu, to, co w danej chwili dostrzegamy. Ich nagromadzenie daje możliwości kreowania nowych struktur. Struktur, które w wyobraźni budują światy metafor.

Jednym razem są to płaszczyzny zagęszczone, fragmentarycznie przesączające światło stanowiące parawany dla rzeczywistości, ujawniające ją w małych fragmentach. Inne przywołują w wyobraźni rozmaite nakładające się na siebie kształty. Raz zamknięte , opisane rytmami cieni, innym razem otwarte, przez które strumieniami przelewa sią światło, aż do zupełnej destrukcji formy w przesączonym światłem ruchu. Jednocześnie poza płaszczyzną otwierają się przestrzenie, których nie jesteśmy w stanie dostrzec „gołym” okiem.

Katarzyna Dreszer – ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu. Po studiach została asystentem w Pracowni Kodów i Komunikatów Wizualnych, potem adiunktem w Pracowni Semiotyki Wizualnej kierowanej przez prof. dr hab. Ryszarda K. Przybylskiego. Obecnie dr hab. profesor UAP, kierownik Pracowni Semiotyki Wizualnej na Wydziale Animacji i Intermediów. Zajmuje się semiotyką wizualną, obrazem płynnym i zatrzymanym. Szczególne zainteresowania w obrębie semiotyki związane są z procesem „stawania się znaku”. Swoje fascynacje wiąże z budowaniem znaczeń form, procesów lub zjawisk dostrzeżonych po raz pierwszy lub dostrzeżonych inaczej, a więc nienazwanych i nierozpoznanych lub redefiniowanych, znaczeń odkrywanych i wyznaczanych przez sztukę. Wystawiła prace na ponad czterdziestu wystawach indywidualnych i pięćdziesięciu wystawach zbiorowych. Jest laureatką
licznych stypendiów i nagród.