23 września 2022 (piątek)
godz. 12.30–13.40, Centrum Kultury Zamek, Scena Nowa
Poznań Design Talks. Konferencja: Dobrostan 

Wstęp bezpłatny.

Obowiązują zapisy przez formularz rejestracyjny dostępny: LINK DO FORMULARZA

Dobrostan. Relacje: Ludzie – miasta – rzeki.

12.30–12.45 Michał Kępski. Rzeka Warta w historii Poznania.

12.45–13.00 Michał Wiśniewski. Wisła i Kraków.

13.00–13.15 Michał Zygmunt. Opowieść o dzikich polskich rzekach.

13.00–13.40 dyskusja / moderatorka: Maria Krześlak-Kandziora

Partnerem spotkania jest SARP Poznań

Moderatorka dyskusji: Maria Krześlak-Kandziora

W 2012 roku założyła księgarnię Bookowski, by po siedmiu dobrych latach rozstać się z nią i rozpocząć pracę w Zespole ds. Literatury Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, gdzie koordynuje wydarzenia wokół literatury. Pisze o przyrodzie i literaturze dla portalu Kultura u Podstaw, prowadzi spotkania z pisarzami i przyrodnikami zarówno w instytucjach kultury, jak i na piknikach i festiwalach. W roku akademickim 2022/2023 r. współpracuje ze School of Form prowadząc gościnne zajęcia w autorskiej pracowni humanistyczno-społecznej. Od stycznia do maja 2022 współpracowała z Instytutem Biologii Ssaków PAN w Białowieży przy promocji podlaskiego cyfrowego repozytorium przyrodniczych danych naukowych Open Forest Data.

Michał Kępski: Rzeka Warta w historii Poznania.

Warta to trzecia, co do wielkości rzeka w Polsce. Choć nie posiada tak silnej symboliki narodowej, jak Wisła to występuje obok niej w drugiej zwrotce hymnu. Dla mieszkańców Poznania od zawsze była źródłem rozwoju i potencjalnym zagrożeniem. Budziła zainteresowanie, umożliwiała relaks i sport, dawała podstawę pracy rzemieślników i zakładów przemysłowych a w końcu straszyła niszczycielską siłą żywiołu. Na ile jej obraz w historii Poznania spowodowany jest działalnością człowieka? Jak wykorzystywano Wartę w budowaniu dobrostanu miasta? Co dzisiaj mówi nam Warta?

Michał Kępski – historyk, kurator i producent wystaw. W Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych UAM, pod opieką naukową prof. Dr hab. Ewy Domańskiej przygotowuje pracę na temat historii rzeki Warty w Poznaniu w XIX–XX wieku. Od 2014 roku pracownik Poznańskiego Centrum Dziedzictwa. Autor ekspozycji czasowych, m.in. „Z rzeką w tle. Biografia Śluzy Katedralnej” (2014/2015), „Elektrownia Garbary. Dokument potencjalny” (2017). Współredaktor pierwszego polskiego tłumaczenia książki Freemana Tildena „Interpretacja dziedzictwa” (Poznań 2019).

Michał Wiśniewski: Wisła i Kraków.

Kraków powstał dzięki Wiśle. Rzeka od średniowiecza stanowiła główną drogę łączącą miasto ze światem, a samo ukształtowanie miasta w dużym stopniu jest pamiątką po licznych mniejszych rzekach i ciekach, które oblewały mury miejskie. Warto zauważyć, że Wisła ciągnie się w Krakowie przez ponad 30 kilometrów, a towarzyszy jej kilka kolejnych rzek, m.in. Rudawa, Wilga, Prądnik, Serafa. Jeszcze na początku XX wieki krakowskie rzeki były postrzegana w sposób bardzo utylitarny, miały pełnić rolę kanałów transportowych oraz zaplecza dla rozwoju przemysłu. Od ponad dwóch dekad Wisła i pozostałe rzeki Krakowa pełnią przede wszystkim rolę obszarów rekreacji i wypoczynku, krakowianki i krakowianie polubili swoje rzeki, spędzają nad nim coraz więcej czasu. W dużym stopniu jest to efekt przekształceń infrastruktury, modernizacji bulwarów, budowy mostów i kładek pieszych oraz ścieżek rowerowych. Jak wyglądały relacje Krakowa i Wisły oraz jakie dziedzictwo dały miastu jego rzeki? Jak współcześnie Kraków postrzega znaczenie rzeki i jak ją wykorzystuje? To tylko kilka pytań, które zostaną rozwinięte w ramach Poznań Design Talks.

Dr Michał Wiśniewski – pracownik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (Katedra Historii Gospodarczej i Społecznej) oraz Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie, członek zarządu Fundacji Instytut Architektury, koordynator programu studiów podyplomowych Akademia Dziedzictwa. Autor publikacji naukowych i popularnonaukowych dotyczących historii architektury Krakowa i Polski w XX wieku, m.in. opracowań monograficznych na temat działalności krakowskich architektów Ludwika Wojtyczki, Adolfa Szyszko-Bohusza. Autor lub współautor wystaw poświęconych historii architektury, m.in. wystawy „Figury niemożliwe” pokazanej w Pawilonie Polskim podczas Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji w 2014 roku.

Michał Zygmunt: Opowieść o polskich dzikich rzekach.

Michał Zygmunt gitarzysta i kompozytor zafascynowany odkrywaniem dawnych światów. Zbiera pojedyncze dźwięki i wykorzystuje w muzyce równorzędnie obok gitar i innych instrumentów. Chętnie sampluje z archiwalnych nagrań i przy ich pomocy ożywia duchy z przeszłości. Ciekawą cechą twórczości jest eklektyczne połączenie najlepszych cech różnych gatunków muzyki, „wsiowych” i światowych, awangardy z tradycją. Jest autorem kilkunastu płyt, które nagrał zarówno solo, jak i we współpracy ze znakomitymi  muzykami w najlepszych studiach nagrań. Doceniony przez słuchaczy w Polsce i za granicą.